بررسی تنش خشکی وشوری بر جوانه زنی دو گونه سالسولا درمنطقه طبس

این آزمایش در قالب دو طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار به صورت فاکتوریل در اتاق رشد در دمای 25 درجه سانتی‏گراد به اجرا درآمد. داخل هر پتریدیش 20 عدد بذر سالم و هم اندازه قرار گرفت و درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه اندازه گیری شدند. به منظور بررسی رابطه بین املاح خاک و تجمع آن‏ها در اندام های هوایی گیاهان مذکور، خاک رویشگاه و اندام های هوایی آن‏ها جمع آوری و مورد تجزیه قرار گرفتند. تنش شوری و خشکی به طور معنی داری باعث کاهش درصد و سرعت جوانه زنی، رشد ریشه چه و ساقه چه در هر دو گونه گردید. بیش‏ترین این شاخص ها در شاهد و کم‏ترین آن در پتانسیل 3/10- اندازه گیری شد. مقایسه میزان سدیم و پتاسیم در بافت های هوایی دو گونه سالسولا نشان داد که میزان سدیم در هر دو گونه به طور معنی داری بیش‏تر از پتاسیم بود. نتایج این تحقیق نشان داد که که مقاومت s. imbricata در مرحله جوانه زنی در برابر خشکی و شوری بیش‏تر از s. tomentosa بوده ولی هر دو در مرحله گل‏دهی مشابه دیگر هلوفیت ها با تجمع سدیم در بافت های خود در برابر این تنش ها مقاومت می کنند. در پتانسیل های اسمزی مشابه اثر بازدارنده تنش شوری در مقایسه با تنش خشکی بر جوانه زنی و رشد گیاه‏چه شدیدتر بود و این اثر توام سمیت یونی و پتانسیل اسمزی را در جوانه زنی این گونه ها نشان داد.